Иратушы күштер бойынша есептеу әдісі

Бұл есеп әдісін 1938 жылы қолданды. Есептеу әдістің авторы проф. А.Ф.Лолейт, А.А.Гвоздев саналады. Есептеу әдістің негізгі ретінде кернеулік-деформациялық күйдің ІІІ-кезеңі алынады. Бұл әдіс бойынша келесі алғашқы шарттар қабылданған:

1) бетонның жұмысы созылған аймақта еске алынбайды;

2) мүмкіндік кернеудің орнына бетонның иілу кезіндегі сығылу беріктік шегі қолданады ;

3) бетонның сығылған аймағындағы қисық сызықты кернеу эпюрасы тік бұрышты түріне ауыстырылады.

Ішкі күштердің тепе-теңдік теңдеуі

Қирау моменті

М – эксплуатация кезіндегі мүмкіндік июші моменті;

k – жалпы беріктік бойынша қор коэффициенті;

k – келесі факторларға байланысты:

1) қирау себебі;

2) күшсалмақтардың үйлесуіне және қатынасына;

уақытша күшсалмақтың әсерінен пайда болған күш;

- тұрақты күшсалмақтың әсерінен пайда болған күш.

Бұл есептеу әдістің жақсы жағы:

1. темірбетон қиманың жұмысы тым дәлді көрсетіледі және серпімді-пластикалық қасиеттері еске алынады;

2. k – жалпы беріктік қор коэффициенті, жалпы қор коэффициенті бірінші әдіске қарағанда тым дәлді болады;

3. материалдың артық шығыны бірінші әдіске қарағанда аздау болады.

Кемшіліктер:

1) бір жалпы беріктік қор коэффициенті барлық әсер берген факторларды еске алмайды, сондықтан бұл коэффициент k толық есептің дәлдігін қамтамасыз ете алмайды.