Чалавек адказвае Пану Богу. К. просіць вучняў, каб яны самі працягнулі спіс, дадаюючы абавязкі хрысціяніна ў адносінах да краіны згодна са сваім меркаваннем

К. просіць вучняў, каб яны самі працягнулі спіс, дадаюючы абавязкі хрысціяніна ў адносінах да краіны згодна са сваім меркаваннем. Напрыклад:

— ведаць гісторыю і культуру сваёй краіны.

— шанаваць родную мову.

— захоўваць сямейныя традыцыі.

— маліцца за кіраўнікоў дзяржавы, аб дабрабыце краіны і яе развіцці.

Разважанне:

Мая Айчына – у небе, а зямное жыццё ў межах пэўнай краіны і ў пэўным грамадстве – гэта шлях да Нябеснай Айчыны.

— Як часта я малюся за сваю Айчыну?

— Што значыць для мяне паняцце патрыятызму?

— Якім чынам я клапачуся пра прыгажосць і развіццё сваёй дзяржавы?

— Як я адношуся да традыцый і мрвы свайго народу?

— Як я адношуся да людзей іншых нацыянальнасцяў?

Пастанова.

Хатняе заданне:

1. Памаліся аб тым, каб жыхары нашай краіны будавалі сваё жыццё на фундаменце хрысціянскіх каштоўнасцяў.

2. Напішы, за што ты ўдзячны сваім продкам.

Заключная малітва: падручнік вучня

Тэма № 27, X кл.

МаліТВА — ДЫЯЛОГ ЛЮБОВІ ПАМІЖ бОГАМ І ЧАЛАВЕКАМ

Дыдактычная мэта:

указваем моладзі на тое, што малітва – сустрэча чалавека з Богам – з’яўляецца самым істотным вымярэннем чалавечай сутнасці. Заахвочваем знайсці ў Бібліі шматлікія моманты апісання малітвы. Стараемся абудзіць у моладзі свядомасць таго, што малітва – гэта сіла, якая перамяняе свет.

Выхаваўчая мэта:

заахвочваем да даверлівай і частай малітвы — дыялогу чалавека з Богам.

Асноўныя і дапаможныя матэрыялы:

Святое Пісанне: Лк 3,21; Лк 6,12; Лк 9, 18-22; Лк 9,28-29; Лк 22, 39-46 ; Лк 23,34-46; Мц 6,5-8.

Метады катэхэзы: праца ў групах, “сонейка”.

Ход заняткаў

Малітва: Ойча наш.

Чалавек пытае

Сэрца кожнага чалавека ікнецца да свайго Стварыцеля. Гэтае імкненне нараджае жаданне навязаць дыялог з усемагутным, добрым, любячым Айцом. Хтосьці прыходзіць да Бога з пытаннямі, хтосьці хоча падзякаваць, хтосьці перапрасіць, а хтосьці проста паразмаўляць, адкрыць перад Ім сваё параненае сэрца, папрасіць аб патрэбных ласках.

Гартаючы малітоўнік, ты неаднойчы мог убачыць, якая вялікая колькасць малітваў у ім. Магчыма, ты таксама задаваў сабе пытанне якую з іх выбраць? Як навучыцца правільна маліцца?

Пан Бог адказвае

Узорам сапраўднай малітвы для кожнага чалавека з’яўляецца малітва Езуса. Евангелісты неаднойчы паказваюць нам Езуса, які моліцца. Найбольш такіх апісанняў мы знаходзім у Евангеллі паводле Лукі.

Катэхет дзеліць клас на 4 групы і кожнай з іх раздае карткі, дзе вучні пішуць адказ на наступнае пытанне:

— Дзе і калі Езус маліўся?

Група І:

«І сталася калі хрысціўся ўвесь народ, і калі Езус, атрымаўшы хрост, маліўся, раскрылася неба, і Дух Святы ў цялесным выглядзе, як голуб сышоў на Яго, і быў голас з неба, які прамовіў: Ты Сын Мой умілаваны; Цябе ўпадабаў Я!» (пар Лк 3,21)

«А яшчэ больш распаўсюджваліся чуткі пра Яго, і вялікае мноства людзей сыходзілася, каб слухаць Яго і атрымаць аздараўленне ад сваіх немачаў. А Ён адыходзіў у пустыныя месцы і маліўся» (пар Лк 5,15-16)

Група ІІ:

«У тыя дні Езус ўзыйшоў на гару памаліцца і правёў усю ноч у малітве да Бога. Калі настаў дзень, паклікаў сваіх вучняў і выбраў з іх дванаццаць, якіх і назваў Апосталамі» (Лк 6,12)

«Калі Езус маліўся ў самоце, вучні далучыліся да Яго. І спытаўся ў іх: Кім лічыць Мяне народ? Яны сказалі ў адказ: Янам Хрысціцелем, іншыя Ільлёю, некаторыя ж кажуць, што адзін з даўніх прарокаў уваскрос. Ён спытаўся ў іх: А вы кім лічыце Мяне? Адказаў Пётр: Месіяй Божым. Але Ён строга загадаў ім нікому не казаць пра гэта, кажучы, што Сын Чалавечы павінен выцерпець шмат, што адкінуць Яго старэйшыны, першасвятары і кніжнікі, што Ён будзе забіты, і на трэці дзень уваскрэсне» (пар Лк 9, 18-22)

Група ІІІ:

«Пасля гэтых словаў, дзён праз восем, Езус узяў з сабою Пятра, Яна і Якуба і узыйшоў на гару памаліцца. І калі Ён маліўся, выгляд твару Ягонага змяніўся, і вопратка Яго стала бліскуча-белай» (пар Лк 9,28-29)

«Калі Езус быў у пэўным месцы і маліўся, і калі перастаў, адзін з вучняў Ягоных сказаў Яму: Пане, навучы нас маліцца, як і Ян навучыў сваіх вучняў. Ён сказаў ім: Калі моліцеся, кажыце: Ойча, няхай свяціцца імя Тваё, няхай прыйдзе Валадарства Тваё. Хлеба нашага штодзённага дай нам сёння, і адпусці нам грахі нашыя, бо і мы адпускаем кожнаму даўжніку нашаму; і не дапусьці нас у спакусу, але ратуй нас ад ліхога» (пар Лк 11,1-4)

Група IV:

«І выйшаўшы пайшоў як звычайна на гару Аліўную; за Ім следам пайшлі і вучні Ягоныя. А прыйшоўшы на месца, сказаў ім: маліцеся, каб не ўпасці ў спакусу. І сам адышоў ад іх - як кінуць каменем, і, схіліўшы калені, маліўся, кажучы: Ойча, о, калі б Ты дазволіў пранесці келіх гэты міма Мяне! Зрэшты, не Мая воля, а Твая хай будзе. І з’явіўся Яму анёл з нябёсаў і ўмацоўваў Яго. І ў змаганні ўнутраным руплівей маліўся; і быў пот Ягоны, як кроплі крыві, што падалі на зямлю. Устаўшы з малітвы, Ён прыйшоў да вучняў, і застаў іх у сне ад смутку, і сказаў ім: што вы спіце? устаньце і маліцеся, каб не ўпасьці ў спакусу» (пар Лк 22, 39-46)

«А Езус сказаў: Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць. І дзелячы адзенне Ягонае, кінулі жэрабя. Езус закрычаў моцным голасам: Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой. І сказаўшы гэта, сканаў» (пар Лк 23; 34,46)

Вучні запісваюць у падручнік:

Езус маліўся:

— падчас хросту.

— у пустыні, пасля аздараўлення пракажонага.

— перад выбарам Дванаццаці.

— на гары Перамянянення.

— перад тым, як навучыў апосталаў малітве «Ойча наш».

— перад мукай.

— на крыжы.

К. запрашае вучняў прааналізаваць яшчэ раз тэксты Святога Пісання, каб знайсці адказ на пытанне:

— На што вы звярнулі ўвагу ў малітве Езуса?

Свае адказы вучні запісваюць у падручнік. Напрыклад:

· усё жыццё Хрыста аж да крыжа было прасякнута малітвай.

· малітвай суправаджаліся ўсе асноўныя здарэнні ў жыцці Езуса.

· Езус заўсёды знаходзіў час на малітву, нават тады, калі быў патрэбны людзям.

· размова з Айцом была для Езуса крыніцай моцы для сустрэчаў з людзьмі.

· малітва Езуса заахвочвала іншых людзей да малітвы (вучні папрасілі навучыць іх маліцца).

· Езус на малітве быў паслухмяны волі Айца.

· Езус моліцца за іншых (просьба прабачыць крыўдзіцелям)