ОСь – «Операционная система».

ПО (“soft”) – гэта сукупнасць праграммных сродкаў для кіравання работы РС і АБІС. А так сама сюды ўваходзіць дакументацыя, неабходная для выкарыстання ПО.

Пад “праграммнай дакументацыяй” разумеюць комплекс дакументаў, якія ўтрымліваюць поўнае апісанне праграммы, поўны набор звестак пра асаблівасці яе распаўсюджвання (прадажы) і выкарыстання.

Аснову ПО складаюць алгарытмы.

Алгарытм – гэта паслядоўнасць дзеянняў(крокаў), каманд, аперацый і правілаў іх выканання, якія прызначаны для выканання задач (групп задач) – задач, якія звязаны з аўтаматызацыяй бібліятэкі і яе бібліятэчна-інфармацыйных працэссаў.

Фармалізаванае апісанне алгарытмаў аналагічна па сваёй сутнасці асноўным часткам праграмм, якія іх рэалізуюць.

Праграмма апісывае на адной з моў праграммавання ці ў машынным кодзе дзеянні, якія павінен выконваць РС ў адпаведнасці з алгарытмамі вырашэння адпаведных задач.

Структура праграммы прадстаўляе сабой агульную схему пабудавання праграммы і складаецца з:

· Праграммных блокаў (напрыклад працэсс каталагізацыі, ці камплектавання).

· Узаемасувязей паміж праграммнымі блокамі.

ПО ў АБІС дзеліцца на 2 асноўныя часткі:

· Агульнае (стандартнае) – ёсць абавязкова.

· Прыкладное – яно залежыць ад галіны, дзе ПО прымяняецца.

РС, якія аб’яднаны ў бібліятэчна-камп’ютарную сетку выкарыстоўваюць яшчэ і сеткавае ПО (так сама стандартнае і прыкладное).

Агульнае ПО – уяўляе сабой сукупнасць праграмм, прызначаных для:

· Работы РС.

· Планавання і арганізацыі вылічальных працэссаў.

· Аўтаматызацыі праграммавання.

· Атладкі праграмм і выканання запытаў карыстальніка.

Па функцыянальнаму прызначэнню ў агульнае ПО уваходзіць ОСь і сервісныя праграммы, якія прызначаны для тэхнічнага абслугоўвання РС.

У аўтаматызаваных сістэмах ПО ўключае ОСь і яе дапаможныя сродкі (приложения).

ОСь з’яўляецца пасрэднікам паміж РС і карыстальніцкімі праграммамі. Яна ўяўляе сабой сукупанасць праграмм у машынных кодах, якія кіруюць асноўнымі дзеяннямі РС, яго перыфірыйнымі ўстройствамі, забяспечваюць працу ўсіх астатніх прагграмм і ўзаемадзенічае з аператарамі сістэмы.

ОСь дазваляе:

· Кіраваць памяццю РС.

· Праводзіць увод/вывад інфармацыі.

· Кіраваць файлавай сістэмай, узаемадзейнічаць з ёй.

· Праводзіць дэскрыптарызацыю (?).

· Абараняць і улічваць выкарыстоўваемыя рэсурсы.

ОСь могуць быць створаны для пэўных классаў РС, для сеткавых тэхналогій і г.д.

ОСь №1 па колькасці карыстальнікаў - Windows.

ОСь, якія выкарыстоўваюцца ў АБІС, падраздзяляюцца на:

· Шматкарыстальніцкія. “Сервер” – “многа кліентаў у адзіны час”.
Такі рэжым работы падтрымліваюць:

o Unix

o Solaris

o Linux

Выкарыстоўваюцца ў адпаведнасці з мэтамі.

· Аднакарыстальніцкія. Не маюць вышэйпералічаных магчымасцяў. Выкарыстоўваюцца на 1 ці некалькіх РС.

Сервісныя праграммы (“utilites”) – гэта дапаможныя праграммы агульнага ПО. Прызначаны для выканання спецыяльных тыпаў задач, якія звязаны з работай РС: дыягностыка, кіраванне памяццю, барадзьба з вірусамі, архівацыя файлаў і г.д.
Да шырокага классу дапаможных сродкаў агульнага ПО адносяцца і драйвера. Яны прызначаны для кіравання усімі ўстройствамі РС.

Усё гэта багацце можа мець выгляд як асобных праграмм так і пакетаў прыкладных праграмм (ППП).

Пакеты прыкладных праграмм прызначаны для вырашэння розных задач карыстальніка РС і аўтаматызаваных сістэм (АБІС). ППП дазвалюць вырашыць задачу ці класс задач, звязанных з апрацоўкай данных ў пэўнай вобласці дзейнасці.
ППП – комплекс праграмм і звязаннай з імі дакументацыі (ліцэнзія, кіраўніцтва).

ППП для аўтаматызацыі бібліятэк адрозніваюцца разнастайнымі падтрымліваемымі/выкарыстоўваемымі ОСь і СКБД, аўтаматызуемымі бібліятэчнымі функцыіямі, характарыстыкамі і аб’ёмам падтрымлеваемых БД, спосабамі пабудовы інтэрфеўсу, наяўнасці інтэграфцыіі РС і АРМаў, сродкаў доступу ў сеткі і інш.
Існуе сусветны рынак ППП.

ППП для аўтаматызацыі бібліятэк (у “вузкай” аўтаматызацыі) = АБІС.