Болжамы. Гипогонадизмнің дамуына әкелген нақты сырқатқа тәуелді.
Гипогонадизмнің дамуына әкелген нақты сырқатқа тәуелді.
ЭРЕКТИЛЬДЫ ДИСФУНКЦИЯ
Жыныстық акті орындауға қажетті эрекцияны жыныс мүшесінің ұстай алмауын және/не оған жете алмауын эректильды дисфункция деп атайды (6.7 кесте).
6.7 кесте.Эректильды дисфункция
| Этиологиясы мен патогенезі | Психогенді дисфункция, дәрілік заттар, интоксикация, эндокринді және неврологиялық аурулар, қантамырлық патология |
| Эпидемиологиясы | 10 % ер адамдарда, >50 % ер адамдарда >70 жастан асқанда |
| Басты клиникалық көріністері | Эректильды дисфункцияға әкелген сырқат симптомдарымен эрекция бұзылыстарының ұштасуы |
| Диагностикасы | Анамнез, аталық без пальпациясы, жыныс ағзасын қарап тексеру, тестостерон, ЛГ, ФСГ, пролактин, гликемия, ТТГ, бауырлық трансаминаза, креатинин; жыныс мүшенің доплерлік УДЗ-сі, диагностикалық интракавернозды вазодилятатор екпесі |
| Салыстырмалы диагностикасы | Эректильды дисфункцияны шақырған себептермен салыстырады |
| Емі | Этиотропты ем (мысалы, гипогонадизм кезінде андрогендермен орынбасушы терапия) және/немесе симптоматикалық (фосфодиэстераза ингибиторлары, Е1 простагландиннің интракавернозды инъекциялары (реваскуляризациялық операциялар, жыныс мүшесін протездеу) |
| Болжамы | Эректильды дисфункцияны дамытатын себептерге тәуелді |
Дата добавления: 2015-07-22; просмотров: 683;