Эмоция бұзылыстары

Эмоция – (латын тілінен алғанда emotio – толқытамын) – адамның қоршаған орта құбылыстарына, және де өзіне деген көзқарасын білдіретін психикалық үрдіс.

Психикалық қызметтер құрылысын қарастырғанда адамдар тек түйсініп, ойлап, еске түсіріп, әрекет етіп, сезініп қоймай, субъективті күй – ләззат алу, қуану, масаттану, қорқу, ашыну, ашу –ыза, таң-қалу, қайғыру, тәубаға келу, өкіну күйлерін кешетіні анықталды. Бұл күйзеліс кез-келген психикалық актты қанықтыра түседі, оған айқындылық береді.

Эмоцияның басты қызметі, кез-келген психикалық қызмет тәрізді шындықты бейнелеу болып табылады. Эмоциональды қызмет нәтежесі тітіркендіргіш орналасуын, қасиетін, механизмін және басқа параметрлерін анықтап жатпай ақ, оның ағзаға зиян немесе пайдасын көсете отырып ағзаның оларға субьективті жылдам жауабын қамтамасыз етеді. Басқаша айтқанда, эмоция – бұл кезде адам субьективті формада өзінің қоршаған ортаға қатынасын ғана емес, қоршаған ортаның өзіне қатынасын күйзелумен жүретін психикалық үрдіс. Эмоцияның оң және теріс түрін бастан өткізе отырып, біз қоршаған ортаның мәнін бейнелейміз (қолайлы ма, қолайсыз ба).

Эмоциялар - сыртқы тітіркендіргіштерді әрекет мотивтеріне айналдыратын ерекше механизм.

Эмоцияларға байланысты бұзылған тепе–теңдік, гомеостазды қалыптастыруға бағытталған қимылдық және жүріс – тұрыстық реакциялар қосылады. Осылайша эмоциялар – өзін-өзі реттеу рефлексінің шығу көзінде тұрған үрдіс, ол ағзаның қалыпты функциясын қамтамасыз етеді және ағзаның қиын, төтенше жағдайлармен күресуіне жағдай жасайды. Бұл эмоцияға әмбебап сипат береді, және осы эмоциялар адам тұлғасының ядросына жақын екенін және тұлғаны тұтастай бейнелейтінін көрсетеді.

Өзіндік реттелу (саморегуляция) кері байланыс принципі бойынша іске асады. Егер ағзаның қандай-да бір қажеттілігі қанағаттандырылған болса, онда оң эмоция пайда болады. Медицинада реконвалесцент эйфориясы деген түсінік қолданылады. Бұл жедел дертті жағдайды басынан өткерген, қызба ұстамасынан шығу жағдайындағы адамда болатын көтеріңкі көңіл-күй. Ауыр ауру сезімін бірден басу да эйфория туғызады. Оң эмоцияның қандай–да бір қажеттілік қанағаттандырылуы жөніндегі сигналдан гөрі, биологиялық мәнінің маңызы өте зор. Қажеттілікті қанағаттандыруға ағзаның жұмсаған күші үшін оң эмоция тарту болып табылады.

Эмоциялар бас миының қыртыс - қыртыс асты құрылымдарының қызметіне негізделген күрделі интегралды үрдіс. Эмоция интеграциясы үрдісінде бірінші дәрежелі рөл гипаталамусқа қатысты - ол бас миының төменгі және жоғары жатқан бөліктерімен ағзаның сыртқы және ішкі ортасымен, барлық сезімтал және атқарушы жүйелер мен мүшелер арасындағы әр түрлі байланыстардан тұратын ерекше диспетчерлік пункт болып саналады. Гипотоламус қозғыштығына және ондағы симпатикалық және парасимпатикалық жүйке жүйесінің орталықтарына байланысты эмоция пайда болу факты және олардың сапалық ерекшеліктері түсіндіріледі. Өзін-өзі реттеу ортақ үрдісі шеңберінде әрекуетке түрткі түзіледі (субьектитивті күйзеліс түріндегі эмоциялық қозғалыс) және алдағы әрекеттің энергетикалық қамтамасыздалуы дайындалады (соматовегетативті және алмасулық өзгерістер формасында).

Сондықтан барлық эмоциональды реакциялар пульс өзгеруімен, артериялық қысым өзгеруімен, тыныс жиілігінің, мүшелердің қанмен қамтамасыз етілуінің, биохимиялық көрсеткіштердің және т.б. өзгеруімен жүреді. Қорқыныш немесе ашу жағдайында, жүрек қызметі күшейеді, пульс жиілейді, артериялық қан қысымы көтеріледі, газ алмасу артады, қандағы глюкоза мөлшері өседі, жұмыс жасап жатқан мүшелерге, әсіресе қаңқа бұлшық еттеріне қоректік заттар мен оттегінің түсуі жоғарылайды; бұл кезде қанның ұйығыштығы жоғарылайды, осының әсерінен күрес кезінде (жануарларда) қан ағуы тоқтайды.

Филогенез кезінде эмоция - әрекетке дайындық - әрекет реакциялары неғұрлым жақсы жетілген болса, жануарлар қауіпті жағдайларды аластатуға соғұрлым бейім болып келеді.

Эмоцияның жүйкелік субстраты қыртыс асты құрылымдар екеніне клиникалық фактілер дәлел бола алады. Өте айқын эмоциональдық өзгерістер патологиялық үрдістің қыртыс астында емес таламус пен гипоталамуста орналасатыны айдан анық. Клиникалық деректер жүйке жүйесінің әртүрлі бөліктерінің экстрипациясы және тітіркендіру арқылы жасалған зерттеулермен дәлелденген. Ми қызметі неғұрлым жоғары және күрделі болған сайын эмоциялық реакциялардың құрылуы мен бағытында соғырлым маңызды рөлді бас миының қыртысының қызметі алады.

Адамға жалпы жануарларға тән эмоциялармен қоса жоғарғы дәрежедегі эмоциялық күйзелістер тән, олар интеллектуальдық және творчестволық қызметке – сезімдерге байланысты пайда болады. Интеллектуальды, өнегелік және эстетикалық сезімдерді бөледі. Басым жағдайда адам эмоциялары саналы қабылданады; эмоция және оның белгілері саналы түрде тежеледі немесе жасырын болады; кез – келген эмоциялық күйзеліс сөз арқылы шақырылуы мүмкін.

Эмоцияның объективті белгілеріне тәннің қалыпты көріністері - мимика, поза және оқшау қимылдар (патомимика) жатады. Осы құбылыстарды бірінші болып Чарльз Дарвин түпкілікті зерттеген, ол эмоцияның сыртқы көріністері, эмоцияның өзі сияқты шығу тегі жануарларлық екенін дәлелдеді. Жануарлар әлемінде өмір үшін күресте бейімделуге көмектеседі. Қорқыныш шақыратын поза, жануар ырылы жауды шошытады; ал көнбістік позасы мен мимикасы оны тыныштандырады, агрессияны төмендетеді; көздерін кең ашып, қастарын көтерумен таң қалу мимикасы бағдарлық реакцияны жеңілдетеді. Адамдарда бұл реакциялар адамзаттың әлеуметтік мәніне қарай, тәрбиеге байланысты өзгеріске ұшыраған және санамен бақыланады, бірақ эмоциялардың физиологиялық механизмі өзгермейді. Егер адам күшпен столды ұрса, онда ол еріксіз тістенеді және тісін қайрайды. Жылау, күлу және басқа мимикалық әрекеттер туғаннан пайда болады, олар әр адамда бірдей және кішкене балалар да мұны жеңіл түрде түсінеді. Мимика және пантомимика адамдардың қатынас құралы болып табылады /эмоциональдық деңгейдегі қатынас/.