Перекладіть текст.

Reges Romanōrum

In villa sub montĭbus Faliscis post secundam mensam pater familias quattuor filiis de patria in lucem narrabat. Hiems erat et in sellis ad ignem sedebant. Per fenestras mons Socrate albus videbatur. «Pater, – clamavit unus ex pueris, – narrā fabŭlam aut de Aenea, aut de regĭbus Romanis». «Fabŭla, – respondit pater, – mi cari filii, de regĭbus delector. Septem erant reges Romani. Romŭlus primus erat. Tum urbs nova in monte Palatio asylum erat servōrum atque malōrum, et civĭbus non erant feminae. Sed fabŭla de Sabinis longa est et postea narrabitur. Post mortem Romŭli popŭlus Numae imperium dedit. Numa sacra curavit. Sed prima lux adest. Cras fabŭlas de reliquia narrabo».

«Tertius rex erat Tullus Hostilius. Bellum cum Albanis gessit. In bello Albano tres fratres Romani, Horatii, patriam defendērunt. Cum tribus fratrĭbus Albanis, Curiatiis, pugnavērunt. Cives Romani Albanique pugnam spectavērunt. Diu pugnatum est. Tres Curiatii vulnerati erant. Unus ex Horatiis vivus relictus est, sed Curiatios vicit et necavit. Cives surrexērunt et Horatium in urbem magno cum gaudio duxērunt. Albani urbem Albam Longam Tullo tradidērunt. Rex Romanus Albam vastāvit».

Quartus rex erat Ancus Marcius. Post mortem Anci Lucius Tarquinius Priscus regnum occupāvit. Multa bella gessit et Servio Tullio, sexto regi, magnum regnum tradidit. Servius popŭlum bene rexit et urbi Romae multa dedit. Post mortem Servii filius Tarquinii Prisci, Tarquinius Superbus, regnum obtinuit. Bene appellatus est. Superbus malusque erat rex. Brutus, pater patriae, Tarquinium Superbum ab urbe regnoque egit.