Күннің жоғарғы қабаттарының температурасы

№	Әдіс	Нәтиже	Аты
1.	Сәулеленудің интенсивтілігінің максимумі бойынша (Вин заңы)	6750 К
2.	Сәулеленудің толық ағыны бойынша (Стефан-Больцман заңы)	5770 К	Эффективтілік
3.	Монохроматтық сәулеленудің интенсивтілігі бойынша (Планк өрнегі) 1000 2500 5500 1 м	4500 К 5000 К 6400 К 1000000 К	Жарқырау температурасы
4.	Төменгі толқын ұзындықтар интервалындағы энергияның таралуы бойынша 4700-5400 4300-4700	6500 К 8000 К	Түстік температура

Жоғарғы кестеден нәтижелер әдіске байланысты екенін байқауға болады. Осыдан мынадай қорытындыларға келеміз:

1. Күннің сәулеленуінің сипаты абсолюттік қара дененің сәулеленуіндей болмайды. Керісінше болса барлық температураның мәндері бір болар еді.

2. Күн затының температурасы тереңдікпен өзгереді.

Шындығында, қатты қызған газдардың мөлдірлігі сәулеленудің толқын ұзындығына байланысты. Ультракүлгін сәулелер көрінерлік сәулелерге қарағанда көбірек жұтылады. Сондықтан радиотолқындар ең жоғарғы қабатынан, ультракүлгін толқындар төменірек орналасқан қабатынан, ал көрінерлік сәулелер ең төменгі қабаттан шығады. Кестедегі нәтижелерді талдап, мынадай қорытындыға келеміз: Күннің бетіне жақын орналасқан қабаттың температурасы ең аз (4500 К) болады, осы қабаттан жоғары, немесе төмен орналасқан қабаттардың температурасы артады.

3. Температура жоғары болғандықтан күн затының көп мөлшері иондалған күйде болады. Басқаша айтқанда күн заты – плазма.